-
-
- Preview: Je bent jong en je maakt wat 26/3/2016 by Anne van de Wetering - Festival Cement is bijna ten einde. De insteek voor mijn verhaal was te onderzoeken wie de jonge maker is. Wat begon als een klein onderzoek naar de jonge maker, werd een dialoog met makers, het festival en mijn collega’s van het schrijftraject. Het werd ook persoonlijk, en dus een studie naar meer. Het werd een essay. Nog lees meer »
- Woorden dans zien worden – Een gesprek met dramaturg Peter Anthonissen 26/3/2016 by Wendy Lubberding - De redactie van de Festivalkrant houdt ‘kantoor’ in de grote hal van de Verkadefabriek tijdens Festival Cement 2016. En zoals de grote Cruijff al zei: elk nadeel heb zijn voordeel. We weten als eerste welke soep er vanavond in de kommen ligt, want de cateraar lost zijn dagelijkse vracht direct naast ons. We zijn voortdurend lees meer »
- Literaire Mime 26/3/2016 by Maaike Schuurmans - Toneelgroep Maastricht geeft ruimte aan nieuwe Nederlandse teksten door schrijvers als Ilja Leonard Pfeijffer en Jibbe Willems aan zich te gaan verbinden per 2017. De succesvolle dansvoorstelling Macbeth van de Toneelmakerij is alweer het tweede deel van een Shakespeareserie na de eerdere dansvoorstelling Storm. Uit deze berichten klinkt een nieuwe belangstelling onder theatermakers voor het lees meer »
- Uitbenen en herhalen: de taal van Thomas Bernhard 25/3/2016 by Wendy Lubberding - Vlak voordat Festival Cement begon, belde ik namens de Festivalkrant met theaterregisseur Sanne Nouws. Zij komt naar het festival met Een feest voor Boris, een stuk van de Oostenrijker Thomas Bernhard, dat nu voor het eerst, door Sanne, werd vertaald naar het Nederlands. Bernhards werk kent een specifieke thematiek, die van de mens die in lees meer »
- Essay: In The End We’ll All Go Up In The Cloud – For iTernity: een landschap aan gene zijde van de dood 25/3/2016 by Ingrid de Rond - ‘Er is een spanningsveld tussen het beeld en de dood – en zelden heb ik die spanning zo sterk gevoeld als in de installatie For iTernity van choreografe Katja Heitmann, schrijft gastblogger Ingrid de Rond. De voorstelling is nog tot en met zaterdag te zien op Festival Cement. Lees hier haar essay. Het beeld en lees meer »
- Alexia Leysen wint Dioraphte Cement Prijs 2016 24/3/2016 by Anne van de Wetering - Op Festival Cement is woensdag 23 maart de Dioraphte Cement Prijs uitgereikt aan de Vlaamse Alexia Leysen. De jaarlijkse uitreiking van de Dioraphte Cement Prijs volgde op een inspirerende dag vol pitches van makers die hun plannen presenteerden aan elkaar en een vakjury bestaande uit Merel Heering (Theater aan Zee), Joost de Kleine Beek (Theater lees meer »
- Column: Een cocon in de wereld? 24/3/2016 by Lotte Wijers - Op een festival zijn voelt alsof je in een cocon leeft. Het is haast een afgebakende wereld, die je verwachtingsvol betreedt en die langzaam uitgroeit tot een totaalervaring van kijken, zien en voelen. Festival Cement 2016 ging van start op dinsdag 22 maart. Die ochtend was daar plots het nieuws over terreuraanslagen in Brussel. Omdat lees meer »
- Essay: De (sterren)kundige 24/3/2016 by Lotte Wijers - Een recensie schrijven is een worsteling. Je hebt net een voorstelling gezien en moet dan binnen korte tijd het vluchtige van de podiumkunst zien te vangen in heldere bewoordingen. Dat probeer ik deze week op Festival Cement voor de online festivalkrant in onder andere recensies. Boven recensies plaatsen bijna alle media sterren (vooruit, soms ballen). lees meer »
- Interview Lisah Baert: ‘Ik wil altijd graag iets geven’ 23/3/2016 by Wendy Lubberding - Lisah Baert staat op Cement Festival met Eten, een voorstelling die op het affiche staat omschreven als ‘een alternatieve dinnershow’. Wacht even. Dinnershow? Dat is toch zo’n bedrijfsuitje met veel jazz hands en verentooien, en obers die maar doorzingen terwijl je toch wat tegenvallende eten koud ligt te worden? Wendy Lubberding wil er meer van weten. lees meer »
- Voorbeschouwing en dag 1 23/3/2016 by Anne van de Wetering - Gisteren ging Festival Cement van start in de Verkadefabriek in ‘s-Hertogenbosch. Hierbij delen we onze eerste observaties over het programma en een kleine impressie van de eerste dag. De voorbeschouwing We doken in het programma om te achterhalen wat ons de komende festivaleditie te wachten staat. Belangrijke en minder belangrijke zaken zijn geteld en na lees meer »
Column: Een cocon in de wereld?
Op een festival zijn voelt alsof je in een cocon leeft. Het is haast een afgebakende wereld, die je verwachtingsvol betreedt en die langzaam uitgroeit tot een totaalervaring van kijken, zien en voelen. Festival Cement 2016 ging van start op dinsdag 22 maart. Die ochtend was daar plots het nieuws over terreuraanslagen in Brussel. Omdat veel makers op Festival Cement afkomstig zijn uit België, raakt het de programmering direct. Zo kon dansmaker Steven Michel Frankrijk niet verlaten omdat de grenzen gesloten zijn (hij trad eerder op in Parijs): zijn Nederlandse première werd afgelast. Andere Vlaamse gasten wisten per auto met grote vertraging te arriveren, maar het afgrijzen en ongeloof reisden met hen mee.
Op zo’n moment breekt de buitenwereld de festivalcocon open. De festivalorganisatie belt, regelt en overlegt: hoe om te gaan met deze situatie? Festivalbezoekers die een kaartje hebben gekocht voor de afgelaste voorstelling They Might Be Giants worden ingelicht. Makers die niet kunnen reizen, melden zich bij de productieleider en er wordt gezocht naar alternatieve routes. De organisatie spant zich in om de onderweg gestrande Belgische makers te helpen.
Veel van de makers zijn aangedaan door de gewelddadige gebeurtenissen. De mannen van Jens Maurits Orchestra komen uit Brussel en zijn al op de ringweg wanneer de aanslagen plaatsvinden. Louis Vanhaverbeke kan uiteindelijk op tijd in ‘s-Hertogenbosch zijn, maar heeft de schrik er goed in zitten. Tegelijkertijd gaat het festival gewoon door, zo speelt Vanhaverbeke zijn voorstelling gewoon om 19:00 uur. Bovendien zijn er door de festivalorganisatie nog scènes op te bouwen, gasten te ontvangen, diners en kaarten te regelen. Het festivalhart begint te kloppen.
’s Avonds staat zakelijk leider Andrea van Wingerden in haar openingsspeech stil bij de slachtoffers van de aanslagen. De schok voelt iedereen. Toch blikt zij ook vooruit op de festivalweek die komen gaat en hervat de speech die ze oorspronkelijk schreef. Ze wil niet teveel woorden wijden aan het programma, maar de makers laten spreken. Daarom wijst zij naast haar zeepkist naar een stapel witte blokken met daarop geprojecteerd videobeelden van de makers en hun producties.
Als de buitenwereld de festivalbubbel zo bruut binnenvalt, ga je anders kijken naar de geprogrammeerde voorstellingen. De voorstelling Godenzoon, over een gijzeling, krijgt alleen maar meer lading. The Blogpera ontpopt zich tot tegenhanger, want samenzijn van mensen moet gevierd worden, juist nu. Theater ontstaat in de wereld en verschanst zich maar kort in die cocon. De wereld laat zich niet buitensluiten, maar beïnvloedt wat wij maken en zien opnieuw.
Foto: Andrea van Wingerden tijdens de opening van Festival Cement 2016
@Theaterkrant 2019